ความหมายของคำว่า ' ขาตะไกร '

ขาทราย
น. ไม้ ๒ อันผูกหรือร้อยปลายให้อ้าออกเป็นง่ามสําหรับรับหรือคํ้าของ.
ขานกยาง ๑
น. ปืนโบราณที่ตั้งยิงบนขาคํ้า; เรียกตรวนที่มีลูกย่าง ๒ อันว่าตรวนขานกยาง.
ขาพับ
น. ส่วนของขาที่พับได้อยู่หลังเข่า.
ขาม้า
น. ครีบคู่ที่อยู่ตรงอกปลา, ตะเกียบ ก็เรียก.
ขาลาก
ว. อาการที่เดินยกขาไม่ขึ้น.
ขาสิงห์
น. ขาโต๊ะ ตั่ง หรือตู้เป็นต้นที่ออกแบบให้คล้ายขาของสิงห์.
ขาหนีบ
น. บริเวณโคนขาด้านหน้าตรงส่วนที่ต่อกับลำตัว.